Down size me: Καταρρίπτοντας τον μύθο για τα fast food.

Από τον Ανδρέα Ζουρδό, Διαιτολόγο διατροφολόγο

Σε μία από τις παραδόσεις των μαθημάτων στο πανεπιστήμιο ο καθηγητής μου, ο κος Ihab Tewfik, αποφάσισε να μας βάλει να δούμε την ταινία Super Size me. Tον πήγαινα τον Ihab, ήταν πάντα ευδιάθετος, είχε πάθος για το αντικείμενό του, και προσπαθούσε να μας απλοποιήσει την γνώση. Και εγώ, και μάλλον και ο Τewfik, δεν γνωρίζαμε πως η ταινία εξυπηρετούσε συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα. Ποια πολιτική ατζέντα; Την ατζέντα των υγιεινιστών. Αυτή η ατζέντα έχει όραμα μία κοινωνία που οτιδήποτε εν δυνάμει επικίνδυνο  θα φορολογείται ή θα απαγορεύεται.  Συγκεκριμένα, στοχεύει στην φορολογία των ταχυφαγείων, των φούρνων, των ζαχαροπλαστείων, που είτε μας αρέσει είτε όχι, δίνουν δουλειά σε πολλούς νέους ανθρώπους. Πέραν της πολιτικής ατζέντας, η ταινία εξυπηρετούσε την χορτοφαγική ατζέντα της τότε συζύγου του δημιουργού του Super Size me, η οποία στην συνέχεια πλάσαρε την δική της δίαιτα αποτοξίνωσης.

O Chaz Weaver, ο δημιουργός του ριζοσπαστικού Down Size me.

Τον καιρό εκείνο δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το παρασκήνιο πίσω από το Super Size me. Και δεν θέλω να υποκριθώ ότι θυμάμαι τα πάντα τέλεια, αλλά απλά καταλάβαινα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το Super Size me και με τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στην ταινία. Αυτό που σίγουρα καταλάβαινα ότι ο δημιουργός του ήθελε από πριν να καταλήξει σε σε συγκεκριμένα συμπεράσματα. Και όταν θες να καταλήξεις από πριν κάπου τότε δεν είσαι αντικειμενικός. To Super Size Me είναι μία ταινία που οι περισσότεροι διαιτολόγοι έχουν δει, είτε σαν μέρος των σπουδών τους, είτε στον ελεύθερό τους χρόνο. Σε αντίθεση με το Down Size me, το οποίο κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να παρακολουθείται μετά ή πριν το Super Size me.

Στο Down Size me θα ακολουθήσετε τον Chazz Weaver να κάνει το εξής ενδιαφέρον πείραμα:  Τρώει στα Mc Donald’s για 30 μέρες. Όμως σε αντίθεση με τον Spurlock, τον δημιουργό του Super Size me, o Weaver μετρούσε τις θερμίδες που λάμβανε (έτρωγε λιγότερες απ’ ότι έκαιγε), και έκανε γυμναστική κάθε μέρα.  Ας δούμε τα δεδομένα με νούμερα: Ο Weaver ήταν σχεδόν 50 χρόνων όταν γυρίστηκε το Down Size Me.  Έφαγε 121 συνεχόμενες φορές στα Mc Donalds. Το αποτέλεσμα: Απώλεια σχεδόν 4 κιλών λίπους, και βελτίωση των λιπιδίων.


Δεν υπάρχει κανένα πανεπιστημιακό βιβλίο που να χωρίζει τις τροφές σε καλές και κακές. Αν δεν θέλετε να φάτε ποτέ στην ζωή σας fast food, τότε δεν χρειάζεται να το κάνετε. Προσωπικά τρώω σπάνια, αν και όταν ήμουν φοιτητής έτρωγα τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα, μένοντας σε μονοψήφια ποσοστά λίπους.
Μπορεί να σας κάνει εντύπωση αλλά πολλοί αθλητές υψηλού επιπέδου τρώνε fast food αρκετά συχνά.Είναι πολύ λιγότερο εμμονικοί στη διατροφή τους απ’ ότι φαντάζεται ο περισσότερος κόσμος. Όταν είσαι πάνω από 2 μέτρα ή τρέχεις 10 και βάλε χιλιόμετρα την μέρα το πρόβλημά σου δεν είναι να χάσεις λίπος αλλά να κρατήσεις το βάρος σου και παράλληλα να έχεις καλή απόδοση στο άθλημά σου. Αν δεν το έκαναν αυτό θα έπρεπε να τρώνε 1 κιλό ρύζι την μέρα για να συμπληρώσουν τις ενεργειακές τους απαιτήσεις.
Μία βασική επιστημονική αρχή είναι η εξής: Αν μία άποψη διαφωνεί με τα αποτελέσματα ενός πειράματος τότε η άποψη είναι λάθος. Αν οι απόψεις μου δεν συμβαδίζουν με τα αποτέλεσματα ενός πειράματος, τότε οι απόψεις μου είναι λάθος. Δεν έχει σημασία πόσο καλές προθέσεις έχουν οι απόψεις μου, αν τις θεωρώ ηθικές, ή αν τις ενστερνίζονται όλοι. Δεν έχει σημασία τι σπούδασα, ή αν είμαι σε χαμηλό ποσοστό λίπους ή σε ψηλότερο. Αν οι απόψεις μου δεν συμβαδίζουν με την πραγματικότητα, τότε είναι λάθος. Το fast food, όπως και όλα τα φαγητά, είναι υγιεινό και ανθυγιεινό, ανάλογα με τη δόση, τη συχνότητα που κάποιος το τρώει, και τις ανάγκες που έχει.
 http://metavolismos.com